20 stycznia 2014

Motyw apokalipsy / motyw końca świata

Albrech Dürer, Czterej Jeźdźcy Apokalipsy
(źródło: pl.wikipedia.org)

Apokalipsa najczęściej kojarzy nam się z kataklizmami, kosmiczną scenerią, anomaliami pogodowymi, pożarami, trzęsieniami ziemi, gigantycznymi powodziami... Są to obrazy, które od zawsze przerażały człowieka. Śledząc losy motywu od biblijnych wizji świętego Jana po najnowsze filmowe realizacje, zauważamy różnorodność interpretacji symboli i zjawisk, jakie mają mieć miejsce w ostatnich chwilach istnienia świata. Niektórzy artyści odwołują się w swoich dziełach do katastrofizmu, ekspresjonizmu, kreując świat za pomocą wyrazistych środków wyrazu. Są też tacy, którzy koniec świata postrzegają jako kameralny dramat osobisty lub oczekują, że dzień końca świata będzie podobny do zwykłego dnia, bez widowiskowych katastrof i przerażających zjawisk. (Pamiętajmy jednak, że Apokalipsa św. Jana jest nie tylko źródłem motywu końca świata, ale także wielu innych, na które również warto zwrócić uwagę.) Zajrzyjcie ma stronę A. Baza tekstów kultury robi się coraz szersza! Tym razem dzięki klasie 1e!




3 stycznia 2014

"Wsi spokojna, wsi wesoła..." - i inne ujęcia motywu wsi

Motyw wsi zajmuje w kulturze szczególne miejsce. W oświeceniu na przykład wyidealizowane wiejskie krajobrazy i ludowe obyczaje miały być miejscem, do którego mieszkańcy miasta uciekali przed moralnym zepsuciem cywilizacji. Wiejska przyroda miała łagodzić ludzkie popędy i wywoływać stan błogości i harmonii ze światem. W polskim pozytywizmie sytuacja wsi ukazywana była w sposób naturalistyczny. Opisywano walkę o przetrwanie, porównywano społeczność wiejską do stada, w którym powodzi się silniejszym, a słabsi są wykluczani. Mieszkańcami wsi kierują naturalne popędy, a ubóstwo i głód wyostrzają instynkt przetrwania. Jeszcze innym sposobem ukazywania motywu wsi jest parodia, wyśmiewanie wiejskich tradycji czy charakterów. Sposobów kreacji wsi w tekstach kultury jest wiele, jeszcze więcej znaleźć można tytułów, poruszających ten motyw. Czekamy na propozycje!

Józef Chełmoński, Babie lato (1875)
(źródło: http://www.magazynsztuki.pl/jozef-chelmonski/)